ΧΟΛΗΔΟΧΟΛΙΘΙΑΣΗ ΚΑΙ ERCP

Η λιθίαση του χοληδόχου πόρου (CBD) αποτελεί τη συχνότερη αιτία απόφραξης των εξωηπατικών χοληφόρων και συχνά περιπλέκει την αντιμετώπιση της χολολιθίασης. Περίπου ένας στους δέκα ασθενείς κάτω των 60 ετών με συμπτωματική χολολιθίαση έχει συνυπάρχουσα χοληδολιθίαση, ποσοστό που αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας.

Συνήθως αρχικά παραμένει ασυμπτωματική για χρόνια. Από αυτούς τους ασυμπτωματικούς ασθενείς πιστεύεται ότι τελικά το 15% θα παρουσιάσουν συμπτώματα και θα χρειαστούν περαιτέρω επεμβατική αντιμετώπιση.

Η νόσος οφείλει να αντιμετωπίζεται τη στιγμή της διάγνωσης. Όταν προκαλεί συμπτώματα, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται με τη μορφή της οξείας χολαγγειίτιδας και οξείας παγκρεατίτιδας, μπορεί να γίνει απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.

Η ERCP αποτελεί μια πολύτιμη και συμπληρωματική μέθοδο της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής στην αντιμετώπιση της χοληδοχολιθίασης πριν ή/και μετά την επέμβαση.

Η ευαισθησία και ειδικότητα της ERCP στη διάγνωση της λιθίασης του χοληδόχου πόρου (αλλά και άλλων βλαβών αυτού) ξεπερνά το 95% σε έμπειρα χέρια, ενώ παράλληλα προσφέρει τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης με τη διενέργεια σφιγκτηροτομής και αφαίρεσης των λίθων, με τη χρήση συρμάτινων καλαθιών ή ειδικών μπαλονιών, με ποσοστά επιτυχίας που ανέρχονται στο 90-95%.

Η παροχέτευση του χοληδόχου πόρου επί διαγνωσμένης χοληδοχολιθίασης και ιδίως σε επείγουσες καταστάσεις (πχ. ενσφήνωση λίθου στο χοληδόχο πόρο, σηπτική χολαγγειίτιδα), η ενδοσκοπική παροχέτευση του χοληφόρου δένδρου έχει πλήρως αντικαταστήσει τη χειρουργική παροχέτευση παρουσιάζοντας σημαντικά μικρότερη νοσηρότητα και θνησιμότητα.

Πέραν του υπερηχογραφήματος (US HPB) Ήπατος Παγκρέατος Χοληφόρων, από τις νεότερες απεικονιστικές τεχνικές, η χολαγγειοπαγκρεατογραφία μαγνητικού συντονισμού (MRCP) και η ενδοσκοπική υπερηχοτομογραφία (EUS) προβάλλουν ως μέθοδοι εφάμιλλης ακρίβειας με την ERCP στη διάγνωση της νόσου.

Kατά την διαδικασία καθετηριάζετα ο χοληδόχος πόρος ή και ο παγκρεατικός πόρος και να διενεργηθεί χολαγγειογραφία με τη χρήση ακτινοσκόπησης. Η διαδικασία απαιτεί ενδοφλέβια (IV) μέθη για τον ασθενή. Τα πλεονεκτήματα της ΕRCP περιλαμβάνουν την οπτικοποίηση της περιοχής του φύματος και την άμεση πρόσβαση στο απώτατο τμήμα του CBD με τη δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης. Η εξέταση σπάνια απαιτείται για απλή χολολιθίαση, αλλά για λίθους στον κοινό χοληδόχο πόρο, ιδιαίτερα όταν σχετίζονται με αποφρακτικό ίκτερο, χολαγγειίτιδα, ή λιθιασική παγκρεατίτιδα, είναι συχνά η διαγνωστική και θεραπευτική διαδικασία επιλογής. Μόλις η ενδοσκοπική χολαγγειογραφία καταδείξει τη βλάβη μπορεί να διενεργηθεί σφιγκτηροτομή και ο κοινός χοληδόχος πόρος να καθαριστεί πλήρως. Επιπλοκές περιλαμβάνουν παγκρεατίτιδα, χολαγγειίτιδα, αιμορραγία και εμφανίζονται σε ποσοστό κάτω του 5%.

Λαπαροσκοπική διερεύνηση του κοινού χοληδόχου πόρου μέσω του κυστικού πόρου ή με χοληδοχοτομη επιτρέπει ταυτόχρονη θεραπεία. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό λόγω απειρίας ή απουσίας εξοπλισμού ολοκληρώνεται η χολοκυστεκτομή και ακολουθεί την επόμενη μέρα ERCP.

Σε ασθενείς με λιθιασική παγκρεατίτιδα που έχει διορθωθεί η οργανική τους ανεπάρκεια η χολοκυστεκτομή και διεγχειρητική χολαγγειογραφία ή η προεγχειρητική ERCΡ ενδείκνυται.